Üzüldüm vekillere!...

Ne alaka demeyin…

‘Adamların keyfi beyde yok’ hiç demeyin…

Bir dost ziyaretinde Konya vekillerimizden hem de sağlam vekillerimizden bir tanesinin danışmanı vardı…

Sohbet ettik…

Meclisten, dövizden, kriz söylemlerinden…

Ama benim en çok ilgimi çeken konu vekillerin aldıkları maaşların düşünüldüğü gibi olmadığıymış…

Nasıl yaa!...

‘17.291 TL maaş almıyorlar mı? nasıl yetmez?’ demeniz normal çünkü bende öyle diyorum…

Ama geleni-gideni hiç eksik olmayan Mecliste sadece vekillere gelen ziyaretçilere ısmarlanan çay-kahve ve yemek parası maaşlarını geçiyormuş…

‘O kadar gelen oluyor mu?’ diye sordum…

‘Bize neyse de doğu vekillerinin vay haline’ diye bir cevap aldım…

‘Odaları boşmuş, valla gelenleri pek azmış dediğimiz an en az 10 kişi oluyor doğu vekillerinin odasında’ dedi…

‘Meclisin yemekleri ucuz değimli?’ diye sordum…

‘Ucuz olmasına ucuzda 1 kişi 2 kişi olsa tamamda hiç gelmediği gün 15-20 kişi rahat geliyor, ki çoğu başka illerden geldiği için birde konaklıyor, sadece yeme içme değil konaklama paralarını da vekiller karşılıyor’ diyince ‘tamam o zaman’ dedim…

Birde artık meclisin eskisi gibi olmadığını öğrendim…

Kafasına göre herkes giremiyor, mutlaka 1 vekilden randevu alması gerekiyormuş ama tek birisinden randevu aldıktan sonra kapı kapı bütün vekilleri gezebiliyormuşsunuz…

Hatta Ramazan aylarında kapı kapı dilencilik bile yapılıyormuş…

Nasıl dilencilik diye bende merak ettim…

‘Ramazan ayında kapı kapı dolaşarak, esnaf esnaf gezerek yardım isteyenler gibi mecliste de oda oda dolaşıp para topluyorlar’ dedi vekilimizin danışmanı…

‘Buna nasıl izin veriliyor hiç mi güvenlik yok, hiç mi ilgilenen kimse yok, birisi çıkıp da ‘senin ne işin var burada?’ demiyor?’ diye sordum…

‘Orası meclis ve vekiller gelen hiç kimseyi geri çevirmiyorlar’ cevabını aldım…

‘Yani ben şimdi meclise gitsem bir vekilin odasına girsem vekilim açım desem?’, ‘karnını doyurur, cebinden öder’, ‘Yatacak yerim yok iki gün bana yatacak yer ayarla desem’, ‘Bir otelde iki gün konaklaman için talimat verir, cebinden öder’, ‘Param yok dersem’, ‘cebindeki parasından çıkartır verir…’

‘İşim yok sayın vekilim bana iş bulsanız, karnımı doyursam, yatacak yer bulsam, para kazansam cebimde para olsa desem…’

Güldü…

‘İmkanlar doğrultusunda yapılabilecek bir şey varsa yapmaya çalışırlar’ dedi…

Dedim ya üzüldüm vekillerin haline…

Aldıkları maaşı böyle şeylere harcıyorlarsa, nasıl ev geçindiriyor, çoluk çocuk okutuyor, birde başka ilin vekiliyse orada kirada kalıyorsa kirasını nasıl ödüyor?...

Allah yardımcıları olsun ne diyelim…

Sayın Cumhurbaşkanımız 2017’nin son gecesi, ‘Dün asgari ücret açıklandı. Bin 603 TL. Asgari ücreti beyefendiler beğenmiyor. 2002 yılında asgari ücret 184 liraydı. Biz bunu geçen yıl bin 404’e çıkardık. Şimdi ise yüzde 14,3’lük artışla bin 603 TL’ye çıktı. Ya eline diline dursun. Nereden nereye’ demişti…

Şu durumda asgari ücretlinin Milletvekilinden çok daha rahat geçindiğini düşünmeye başladım…