Zilzâl suresindeki ayetler, dünyada yapılan en küçük iyilik veya kötülüğün bile ahiret gününde karşılığının ödül veya ceza şeklinde alınacağını ifade eder.

Kuran-ı Kerim’in doksan dokuzuncu suresi Zilzâl sûresidir. Zilzâl kelimesi deprem anlamına gelir. Bu sure kıyametin kopması ve insanların dünyada işledikleri ameller için hesaba çekilmesinden bahseder.

Surenin sonunda yer alan “Kim zerre ağırlığınca hayır yapmışsa onu görür; kim de zerre ağırlığınca kötülük yapmışsa onu görür” mealindeki ayetler dünyada yapılan en küçük iyilik veya kötülüğün bile âhiret gününde karşılığının ödül veya ceza şeklinde alınacağını ifade eder.

Hz. Peygamber de “Bir yarım hurma veya bir güzel sözle olsun ateşten korunun” şeklindeki buyruğuyla kişinin, karşılığını Allah’tan bekleyerek iyi niyetle yaptığı en küçük bir iyiliğin dahi onu âhirette ateşten koruyabileceğini vurgulamıştır.

Abbasi’lerin ünlü halifesi Harun Reşid zamanında yaşamış olan Behlül Dana (VIII. yüzyıl) dönemin evliyasındandı.

 Zaman zaman aklından zoru olan kimselere has tavırlar takınır, herkes de bundan dolayı kendisini deli sanırdı.

Ama bunu maksatlı yapardı.

Behlül Dana hazretleri daima Harun Rediş’in yakınında bulunur, çeşitli sebepler hasıl ederek onu uyarırdı.

Bir gün Behlül Dana hazretleri, üstü başı toz toprak içinde uzun bir yolculuktan gelmiş olmanın belirtileri ile Harun Reşid’in huzuruna çıktı. 

Harun Reşid sordu:

- Bu ne hal Behlül, nereden geliyorsun?

- Cehennemden geliyorum ey hükümdar.

- Ne işin vardı cehennemde?

- Ateş lazım oldu da ateş almaya gittim.

- Peki, getirdin mi bari?

- Hayır efendim getiremedim. Cehennemin bekçileriyle görüştüm, onlar “Sanıldığı gibi burada ateş bulunmaz, ateşi herkes dünyadan kendisi getirir” dediler.

Düşünen anlayan için, bu kıssadan çıkarılacak çok hisse vardır.  Ahiret, dünyanın tarlası değıl midir? Ne ekersen onu biçersin. Dünyada sevap eken ahrette bahçesini cennette bulur; günah eken ateşini  cehennemde bulur. Bahçesinin gülünü  de ateşinin korunu da hazırlayan  kendisidir; ama nerede işte  dünyada!

“Yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennem ateşinden sakınınız.”(Bakara, 2/24)