Şekerinde tadı bi değişti!...

Türkiye Şeker Fabrikası AŞ’ye ait aralarında Ilgın Şeker Fabrikasının da bulunduğu 14 şeker fabrikası satılıyor.

İç Anadolu bölgesinde yaklaşık 2.5 milyon çiftçinin geçim kaynağı olan şeker pancarı üretimine 2000'li yıllarda kota getirilmişti.

Şimdi ise fabrikalar satılıyor ve devlet bu işten tamamen çıkıyor.

Türkiye'deki şeker fabrikalarının satışının Nişasta Bazlı Şeker (NBŞ) üretimi yapan Amerikalı bir şirketin raporu doğrultusunda olduğu iddia ediliyor.

Çok korkunç bir iddia ama Türkiye’de NBŞ üretiminin yüzde 90’nı ise bu şirketin tekelinde olması insanı düşündürüyor...

Şeker pancarı fabrikaları satılınca sağlığa zararlı olarak görülen NBŞ üretiminin piyasayı tamamen ele geçireceği iddiaları da var.

Bu da toplum sağlığı açısından endişe yaratıyor.

Hoş doğruluk payı nedir bilmiyorum ama bir fotoğraf dolaşıyor sosyal medyada…

‘A Haber’ kanalında bir programda alt yazı ile şeker fabrikalarının satışıyla birlikte şeker hastalığının düşeceği yönünde…

Dediğim gibi doğruluk payını bilmiyorum çünkü ‘ A Haber’ kanalını çok seyrettiğim söylenemez…

Eğer doğru ise çok büyük bir kayıp ve ayıp yapılmıştır…

Şeker hastalığının azalması için çaba sarf edilecekse bu milyonlarca şeker pancarı üreticisi çiftçinin ekmek kapısıyla değil, stresin azaltılması, yaşam standartlarının yükseltilmesi, GDO’lu ürünlerin satışının en aza indirilmesi ve hatta mümkünse piyasadan tamamen kaldırılması, sağlıklı beslenmeye yönlendirme, spora teşvik ile olması gerekmiyor mu?

Nişasta Bazlı Şeker yani NBŞ Mısır şurubundan üretiliyor…

Fiyatı, şeker pancarı şekerine göre ton başına 250-300 dolar daha ucuz ve sıvı olarak pazarlanabiliyor.

Ucuz olduğu içinde, şekerlemeler, unlu mamuller, reçel, alkollü ve alkolsüz içecekler hatta hazır çorbalarda bile yaygın olarak kullanılıyor.

Bir ziraat mühendisi açıklama yapmış, NBŞ’nin insan sağlığı açısından büyük bir risk olduğunu söylemiş…

Hatta bu ürünün tüketiminin karaciğerde yağlanma, obezite ve kanser gibi tehlikeli hastalıklara yol açabildiğini aktarmış…

Şimdi merak ettiğim konu şu biz insanları şeker hastalığından koruyup kanser yapmaya mı çalışıyoruz?

Şeker fabrikalarında çalışan insanlar istedikleri taktirde başka bir şeker fabrikasında işe başlayabilirlermiş…

Herhangi bir kamu kurumunda işe başlayabilir hatta isterlerse fabrikaları satın alan kişilerin yanında çalışmaya devam edebilirlermiş…

Peki ya üretici?

Bu durumda şu ortaya çıkıyor insanlar artık şeker pancarından üretilmiş şekeri tüketmeyi bıraksalar şeker hastalığına yakalanma olasılıkları düşse bile NBŞ ile kanser olacaklar hadi onu da tüketmediler diyelim insanların kahırlarından kanser olmaları içten değil?

NBŞ’lerin tüketimi, AB’de ve dünyada düşerken Türkiye’de neden yükseliyor inanın hiçbir fikrim yok!

Türkiye’de kişi başına NBŞ tüketimi 6 kg. iken, AB’de bu miktar 1 kg. civarında.

2013 yılındaki yasa tasarısı ile Türkiye'deki NBŞ kotası yüzde 10’dan yüzde 15’e çıkarıldı bu rakam AB ülkelerinde ise yüzde 4 civarında. 

Bu durum düşündürücü değil mi?

Fabrikaların modernize edilip, teknolojileri yenilenip daha faal çalışmaları sağlanabilecekken bu yolun izlemesi de düşündürücü?

Tarım alanlarımız azalıyor, tarım ülkesi olmaktan maalesef ki yavaş yavaş çıkıyorken üretim yapan insanlara sahip çıkmamız gerekmiyor mu?

Şekerde son derece sağlıklı bir üretimimiz varken, insan sağlığı açısından da bir risk teşkil etmiyorken daha sağlıksız bir ürüne bu kadar imkan sağlamak doğru mu?

Gerçi yeni torba tasarıyla Nükleer Santraller için teşvik gelirken çevre dostu elektrikli otomobillerde yüzde 25 oranında vergilendiriliyormuş…

Sağlıklı olan, doğal olan, doğaya zararsız olanlara karşı bir antipatimiz var bizim çıkan sonuç bu?...