Cumhuriyetimiz 95 yaşında…

Bundan 95 yıl önce, ‘Efendiler yarın cumhuriyeti ilan ediyoruz’ denilerek alınmış bir kararla Cumhuriyet ilan edildi…

Ama öyle sıradan bir karar değil…

Cumhuriyet ilkokuldan beri kafana kazınan ‘halkın kendi kendini yönetmesi’de değil…

Cumhuriyet bunlardan çok fazlası, cumhuriyet bir yaşam biçimidir…

Cumhuriyeti sadece bir ‘rejim’ olarak algılarsak bize kazandırmak istediği birçok şeyi, medeniyeti, insanlığı, hoşgörüyü, birlikte yaşama azmini, bilimi, sanatı, vs. ıskalarız…

Bizi ‘teba’ olmaktan kurtarmış, halk yapmıştır Cumhuriyet…

Sorgula dedi bize Cumhuriyet, devleti yönetenleri sorgula, kayıtsız şartsız teslim olma dedi…

‘Artık sen de devletin bir parçasısın’ dedi, bize seçme, seçilme, denetleme, sorgulama, vs. hakkı verdi Cumhuriyet…

Kadını hapsolduğu evden, dar çevreden kurtardı, hayatın içine kattı Cumhuriyet, kadına hak ettiği yeri ve değeri verdi Cumhuriyet…

Cumhuriyet bizi eğitimli, sanat sever, meraklı, sorgulayıcı biri yapmaya gayret etmenin adıdır…

Cumhuriyet, devlete verdiğimiz paraların izini sürmenin, hesabını sormanın adıdır…

Cumhuriyet, düşünmenin, yazmanın, konuşmanın önündeki engelleri kaldırmanın adıdır…

Cumhuriyet, devlete güçler ayrılığını getiren, herkesin birbirini sorgulamasına, denetlemesine, kontrol etmesine izin veren sistemin adıdır…

Cumhuriyet, bir vizyondur, sürekli gelişim, değişim, devinim içinde olan bir süreçtir, bitti dediğin anda en çok ihtiyacın olan şeydir…

Cumhuriyet, akıllı, aklını kullanmasını bilen, eğitimli, bilinçli, cesur bireylerin rejimidir, sen yoksan anlamı yoktur Cumhuriyet’in…

Cumhuriyet kimseyi üstün görmez, üstte görmez, özel kabul etmez, cumhuriyet herkesin eşit olduğunu haykıran bir rejimdir…

Cumhuriyet barış, kardeşlik, bir arada yaşama azminin simgeleşmiş halidir…

Cumhuriyet, senden olmayana hükmetme, onları dışlama, ötekileştirmenin değil, bir arada bütün olmanın adıdır…

Cumhuriyet özgür, düşünebilen, eğitimli, okuyan, üreten, emek veren, aydınlık insanların rejimidir…

Onun için Cumhuriyet ne sadece bir rejim, ne sadece bir bayram, ne de sadece bir gündür; Cumhuriyet biziz, Cumhuriyet sensin arkadaşım, bizzat sen…

NOT: Cumhuriyetle ilgili,coşku dolu, duygu dolu, sevgi dolu bir yazı yazmak isterdim ama yazamadım. Tunceli’de donarak ölen iki askerin acısı üzüntüsü öfkesi öyle bir doldu ki içime.

Yıl 1914 değil, yer Sarıkamış değil, yıl 2018 ve yer Tunceli ve iki askerimiz donarak can veriyor.  

Bu olaydan sorumlu Rütbeliler mutlaka yargılanmalı!...

Sıcacık evinde, sobanın başında bile çocuğu üşümesin diye kalkıp üstünü örten annelere, ‘evladın donarak öldü’ diyebildiniz mi?

Diyemediler çünkü ‘hipotermi’ dediler adına, ‘sizin çocuğunuz çat ayazda soğuktan donarak yavaş yavaş öldü’ diyemediler…

Bundan 2 yıl 5 gün önce iki asker yanarak hayatını kaybetmişti, şimdi de bugün iki tanesi donarak hayatını kaybetti…

Şehitlerimize Allah rahmet, ailesine, tüm ülkeme başsağlığı diliyorum…