Yaşatayım derken öldürmeyin

İnsan oğlu yaşadıklarından bir ders çıkarmalı ve çıkardığı bu dersleri de gelecekte tecrübe etmeli. Yani yaşadıklarından ötürü aynı hataları yapmamalı.

Yada yapacağı işleri yeniden gözden geçirmeli ve iyi düşünmeli. Bir hikaye okumuştum. Oldukça dikkatimi çeken bu hikayeyi sizinle paylaşmak isterim…

KOZADAKİ KELEBEK

Bir gün, adam ormanda gezerken bir kelebeğin kozasından çıkmaya çalıştığını gördü. Kozasındaki küçük delikten çıkmaya çabalayan kelebeği saatlerce izledi. 

Sonra adam, kelebeğin kozadan çıkmak için çabalamaktan vazgeçtiğini, gücünün kalmadığını düşündü. Kelebeğe yardım edeyim de kolayca çıksın diye düşündü ve kozadaki deliği daha rahat çıksın diye büyüttü.

Bu sayede kelebek kozasından kolayca çıkabildi. Fakat çıkmaya daha hazır değildi, bedeni hala kuru ve kanatları buruş buruştu. Adam, kelebeğin gücünü toplayıp, kanatlarını açıp, uçacağını düşünüyordu. Ama Kelebek kozasından zamanından önce çıkmıştı. Ne kadar çabalasa da uçamadı ve buruşmuş kanatlarıyla yerde sürünmeye devam etti.

Adam iyi niyetli bir şekilde kelebeğe yardım etmeyi istemişti ama bilmediği nokta; kelebeğin kozadan çıkmak için çabalaması, bedenindeki sıvının kanatlarına gitmesini ve bu sayede doğru zamanda kozasından çıktığında uçabilmesini sağlayacaktı.

Vakti ve zamanı gelmeden hiçbir şeyin olmayacağını anlatan bu hikaye çıkartabileceğiniz bir çok dersi veriyor. Yaşatayım derken birilerini öldürebilirsiniz.

Bunun içindir ki, akışına bırakın.

Su akar ve yolunu bulur.

Sağlıcakla kalın!

Hayat akarken sarf edilen çabalar, uğraşlar bizi hayatımızdaki bir sonraki adıma hazırlar,  gerekli güce ulaşmayı sağlar. Kendi kanatlarınızla uçmak isterseniz emek vermeniz, zorluklarla mücadele etmeniz gerekir. Çocuğunuzun her istediğini, iyi niyetle yerine getirir ve hayatın zorlukları ile karşılaşmasına izin vermezseniz, aslında zamanı geldiğinde kendi kanatları ile uçmasını engellemiş olursunuz.