Beyin mi, insan mı değişmeli?

Siyaset mi değişti, siyasetçiler mi? Bir değişim var! Ama bu değişimin adını koymak oldukça zorlaşıyor. Kimi siyasetçiler değişimi parti içerisinde yaparken kimileri ise politikalarında yapıyor sözde değişimi. Her şeyin değişeceğini düşünen değişim isteyenlerin aslında çok da samimi olmadıklarını görebiliyoruz. Değişim beyinde başlamalı. İnsanın değiştim diyebilmesi için yanındaki insanları değil, beynini değiştirmesi gerekir. Değişim kılık kıyafetle bile yapılabilen bir eylem iken bugün değişim isteyenlerin neyi değiştirmek istediklerini kestiremiyorum.

Bugün gazetenin manşetinde yer alan habere dikkatinizi çekmek isterim. Okullarda çocukların daha iyi motive olabilmeleri için cep telefonları yasaklanıyor. Avrupa da birçok okulda yasak olan bir başka konu daha var. Şimdi cahilce diyecek olanlar var. Fakat asıl cahillerin kendileri olduklarını bilmeleri gerekir. Nedir AB ülkelerindeki değişim. Kız ve erkeklerin ayrı sınıflarda eğitim almaları. Bizim ülkemizde kızlar ve erkekler ayrı sınıflarda eğitim alacaklar desek, ne gericiliğimiz kalır ne de cahaletimiz. Biz mi Avrupa Birliği ülkelerimi cahil onu sormak gerekir. Değişim isteyen siyasetçilerin bu denli bir değişime ne diyeceklerini merak ediyorum.

Daha bizim ülkemiz de kılık kıyafetlere tahammülümüz yokken okullarda kız erkek ayrımı yapacağız desek, Allah korusun kendini bilmez AB sevdalılarının saldırmadık, küfretmedikleri yerimiz kalmaz. Kafalar değişmeli, insanlar değişmeli. Siyasetçiler değişmeli. İdeolojisi olan insanlar başa gelmeli. Siyaset yapmalı. Kılık kıyafeti konu eden, selam yerine günaydın demeyi bu ülkeyi Araplaştırdınız diyebilecek kadar cahil insanların yönetimde olduğu gerçeğini bilmek içimi acıtıyor. Hakikaten değişim nasıl olmalı.

Beyinlerin değişimi ile ilgili olması gereken sürecin bedensel olması gerektiğini görebilecek güçteyiz. Aslında bakmakla görmek arasındaki fark gibi bir şey. Mesleki körlükte denebilir. Siyasetçilerin ısrarla eğitim müfredatını yabancılara hazırlatması gibi gerçeği kabul etmemesi. Üniversitelerin bir araya gelerek, yeni bir eğitim müfredatı hazırlaması gerekmez mi? artık. En azından yüzde yüz yerli ve milli bir eğitim müfredatına sahip oluruz. Gelecek nesilleri daha güvenli hazırlayabiliriz geleceğe…

Birde tüm siyasi partiler kapatılsa çok daha iyi olmaz mı? Neden birilerinin bizi yönetmesi gerekir. Sistem kuralım ve kurulan sistemin düzgün, hilesiz çalışmasını sağlayalım. Çok mu zor? Cezaevlerinin sayılarını artırmak yerine suçu önlemek gibi daha büyük tedbirler alabilir miyiz? Boşanan çiftlerin önüne geçemez miyiz? Onların sokakta kalan gelecekte toplumsal hiçbir olaya katkı sağlayamacak çocuklarını yeniden kazanma şansımız yok mu?

Eylül’e bir not…

Sene-i Devriyesine sayılı günler kaldı. Ömrümüz yeterse sene-i devriyisinde güçlü bir Eylül yazısı ile görüşmek dileğiyle…