Bazı şeyler…

Biraz gerçek olan ama gerçek olması doğru olduğunu göstermeyen şeylerden bahsedelim. Bu yazımı okuyan bir öğretmen de doktor da temizlik işçisi de öğrencisi de kim olursa olsun kendini ‘acı gerçek’ kısmına yerleştirebilir. Giriş faslını fazla uzatmadan başlayalım…

İlk andan, dünyaya gözümüzü açtığımızda bir evin, ailenin içine dahil olmuş oluyoruz. Burada nerede olacağımız değiştirilemiyor buna kader diyebiliriz. Neyse… Büyüdükçe, dünyadaki kapladığımız yer genişledikçe dertler ve sorumluluklarımız da artıyor tabii. Öğrencilik zamanları en güzel yaşlardır. Gün içerisinde ne yaşarsan yaşa akşam evine gittiğinde annen ve baban hala sana çocuk gibi bakar ve kıyamaz. Şimdi tatsız kısımlara ve gerçek olana gelelim. Okul bitti mezun oldunuz. Diyelim bir işe de girdiniz. Her geçen gün yeni insanlar tanıyorsunuz ve bu düzene ayak uydurmak zorundasınız. Yoğun bir çalışma sisteminiz var. Bu yoğunluk içinde daha toyken, çiçeği burnundayken hevesiniz de tabii hat safhada. Emek veriyorsunuz işinize, seviyorsunuz da… ama zamanla sistem sizi öyle robotlaştırıyor ki siz en sevdiğiniz işten bile nefret etmeye başlıyorsunuz. Emeklerinizin çöp kadar değeri olmuyor. Sistem insanları öyle köleleştiriyor ki herkes benim işim görülsün kısmına önem veriyor. Bu yaştan itibaren öyle görüyorsunuz ki gerçekleri bu zamana kadar toz pembe gelen iş hayatı, para kazanma size güç bir hal olarak gelmeye başlıyor. Bakın heves çok önemli bir konu. Hevesiniz tazeyse her işin üstesinden gelirsiniz ee tabi bir de sizi destekleyen insanlar varsa… İşte o zaman her şeye kafa tutar halde oluyorsunuz. O manevi gücün öyle anlamı var ki, o güç gelen her şeyin üstesinden bu maneviyatla geliyorsunuz. Konuyu bitirmek gerekirse,  hayatın zorluklarına karşı şu satırları hep benimserim…

Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama. İnsanlara karşı kendini her zaman koru.

Kaç yaşına gelirsem geleyim bu söz benim için hep pusula olacak.

Her zorluğa inat pes etmemeniz dileğiyle…