AH KALBİM NEREDESİN!..

       KALP NEREDEYSE İNSAN DA ORADADIR…

       Doğru, kalbimiz neredeyse biz oradayız şüphesiz.

       Bütün büyük oluşumlar, sorumluluklar ve vazifeler hep kalp ile kaimdir…

       Bütün güzel düşünceler ve duygular hep kalbin hüneridir.

       Saatin tik takları gibi duyurur sesini bize.

       Kalp sorumluluğu ele geçirince, insan aklını değil; kalbine tabi olunca işler hemen değişir.

       Kalbin muhkem duruyorsa, hiçbir güç seni yanlış yerlere ve olumsuz kararlara götürmez.

       İnsan kalbinin peşinden giderse yorulmaz, yanılmaz…       

       KALP NEREDEYSE İNSAN DA ORADADIR…

       Kalp evvele Allah’ yaklaştırır…

       Allah’tan uzaklaştıran nice yollardan, alıp kurtaran yine kalptir.

       İnsan kalbinin peşinden giderse yanılmaz ve yorulmaz…

       Biz kalbimizin sahibinin Allah olduğunu yine kalbimizle anlarız.

       Kalbimizin hızına yetişecek başka bir duygumuz yok…

       Onunla kat’ ederiz mesafeleri ve dünyaları.

       Denilir…Göz görür, akıl anlar, kalp yaşar…

       KALP NEREDEYSE İNSAN DA ORADADIR…

        İnsan kalbinin gitmediği yere ayaklar da gitmez.

        Kalbimiz, en güçlü yanımızı temsil ediyor…

        Zaten ayakları da asıl maksuda götüren kalptir.

        Kalbinin sesini duyan insan, her şeyi duyar.

        Kalbini peşinden giden, yolu yanlış yerlere çıkmaz.

        Kalbi Allah ile olanın yolu yanlış güzergahlara sapmaz inşallah…

        Allah ile olanın kalbi, her daim huzurlu ve mutlu olur.       

        KALP NEREDEYSE İNSAN DA ORADADIR…

        Ah güzel kalbimiz…ne kadar çok ihmal ediyoruz…

        İmanla, marifetle, muhabbetle güçlendirmiyoruz maalesef!..

        Kalbimiz, Rabbimizden haber veriyor…

        Kalbimizin sesini duymalıyız, kalbimizi bakıma almalıyız.

        Maalesef, kalplerimiz paslanmış cilâlamak gerekir…

        Kalbimiz bir yerlerde kaybolmuş, ağlayan çocuklar gibi, ilgilenilmeyi bekliyor.

        Kalbimiz çok çok yorgun; bakıma alınmayı bekliyor.        

        KALP NEREDEYSE İNSAN DA ORADADIR…

         Bu asrın en büyük hastalıklarının başında ‘kalp hastalığı’ geliyor…

         Manevi kalbimiz gıdasız kalınca, maddi kalbimiz de hastalanıveriyor.

         Bu asırda en çok ihmale uğrayan ne acı bir durum ki; kalbimiz oldu…

         Kalbimiz, ziyaretine en geç kaldığımız en sadık yârimizdir.

         Hadi onu hakkıyla sevindirelim…

         Çünkü onu sevindirmek; Allah’ı razı etmek demektir.

         Kalbimize bahar ancak böyle uğrar…

         Kalbimize huzur, ancak böyle yol bulur.

         KALBİMİZ KİMLİĞİMİZDİR…

         HER ŞEY KALPTE BAŞLAR VE KALPTE BİTER…

         EY HÂLLERİ DEĞİŞTİREN ALLAH’IM, BİZİM HÂLİMİZİ DE EN GÜZEL HÂLE DEĞİŞTİR!..