Türküye sığınırsan Türkü görürsün!

Türküye sığınırsan Türkü görürsün!

Büyük Ozan Neşet Ertaş diyor ya: Kadınlar insan, biz insanoğlu…

5 Aralık Dünya Kadın Hakları Gününü kutlama adına; Büyük Atatürk’ün Türk kadınlarına sağladığı hakları hatırlatıp, Türk kadınlarına selam durarak başlamak istiyorum yazıya…

Konumu türkü ve insan

Demek istediğimi daha iyi anlatma adına çoğu zaman ozanlara ve türkülere sığınırım!

Mesela; bendenize göre bir sosyolog, bir teolog, bir psikolog ve elbette ki çok büyük ozan olan Daimi, ‘bir gerçeğe bel bağlamanın’ insanın başına ne işler getirdiğini, başyapıtlarından olan türkünün ilk iki dörtlüğünde şöyle anlatır:

Bir gerçeğe bel bağladım erenler

Aldı benliğimi bitirdi beni

Damla idim bir ırmağa karıştım

Denizden denize götürdü beni

Nice kabdan kaba boşaldım doldum

Karıştım denize deniz ben oldum

Damlanın içinde evreni buldum

Yine benden bana getirdi beni

Rıza Tevfik’in dedikleri, denmişler kadar mühimdir.

Hani diyor ya “Havva’yı aldatan yılan sendedir” diye; iyi anlamak, iyi dinlemek, iyi yorumlamak gerek…

Çünkü… Çünküsünü Aşık Mahzuni Şerif anlatsın:

Öyle bir zamana düştük

Küfrün adı iman oldu

Doğru dürüst gider iken

Hakkın yolu duman oldu

Koyun sesi kurdun sesi

Bir çıkıyor neyin nesi

Adamın adam sevmesi

Geçti hayli zaman oldu

Hakkın yolunu duman edenler ve gelip geçen zamanlar adına görülmesi gerekenler varsa onu da Harabi göstersin:

Kandil geceleri kandil oluruz

Kandilin içinde fitil oluruz

Hakkı göstermeye delil oluruz

Fakat kör olanlar görmez bu hali

Oysa görmek için ‘insan’ olmak yetiyor! Çünkü her şey gelip insanda düğümleniyor…

Yazıyı iki yıl önceki bir Ramazan dörtlüğümle bitirmek istiyorum:

Recep, Şaban, Ramazan peşin sıra gelirler

Muharrem’le buluşup din kardeşi olurlar

Müslümanlar oruçla iman, huzur bulurlar

Unutmayın mühimi; doymak değil doyurmak

Ötesi var mı?