DEĞERLİYİZ GERÇEKTEN
09 Şubat 2024, Cuma 00:01Dikkat! Bu yazı bir öğüt yazısı veya Ey Âdemoğlu kendine gel! Yazılarından biri değil. Hep diyorduk ya bir çabamız olmalı bu hayatta. Sonunu görmek için yolunda feda olacağımız bir davamız olmalı, neslimize bırakacağımız örnek bir yaşantımız olmalı ve ölümümüzden sonra bile hayırla anılmalıyız diyorduk ya. İşte şimdi bunun özünü konuşalım istiyorum.
Bütün bunları yapabilmemiz için bir güç lazım bize, motive olabileceğimiz bir mihenk taşı. Üstümüze yağarken bu kadar imtihan, teselli edebilmeliyiz kendimizi. Elbette bu hayatta imtihan olacağız. Ne diyordu ayeti kerimede? “Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele!” (Bakara 155)
Bu bilinçle büyütüldük bu bilinçle sabretmeye çalışıyoruz. Belki kimimiz ölümle imtihan oldu eşini, evladını, anne babasını kaybetti. Kimimiz sağlık ile imtihan oldu yılları hastanelerde geçti. Kimimiz evladıyla, kimimiz mal ile kimimizde kendi kendisiyle bir girdapta takılı kaldı belki de.
Tüm bunlara sabretmeye çalışırken kimse anlamadı belki bizi. Destek olmayı bırak belki herkes bilirkişi olup öğütleri havalarda uçuştu. Hâlbuki kimse işlemediği günahın masumu değildi. Kimsenin başına gelmeyen bir imtihan için fazlaca konuşulduk belki de. Az ıslanmadı başımızı koyduğumuz o yastık gecelerce… Kimsenin bizi anlamayacağı kanaatiyle daha çok sırtlandık yükümüzü. Daha çok göğüs gerdik içimizde kıymeti olmayan insanların değersiz cümlelerine.
Artık nefes alma vakti. Artık kendimizi dinleme vakti. Madem kimse bizi anlamıyor ve de anlamadığı gibi hayatımıza söz söylemeye hak buluyor. Madem takdir etmiyor kimse bizi. Olur, kabul, o işi de biz yaparız sıkıntı yok. Biz o kadar güçlüyüz ki kendi kendimizi de gaza getirmesini biliriz vesselam. Bu defa başımızı yastığa koyduğumuzda kendi kendimizle gurur duyacağız. Nasıl mı? İşte böyle; “Aferin sana! Senin yerinde başkası olsaydı şimdiye kadar çoktan çekmişti isyan bayraklarını.” “Aferin sana! Elalemin onca lafına rağmen çok güzel yetiştirdin evlatlarını.” “Çok iyi işler başardın kimsenin arkasında olmamasına rağmen.” “Bir şey söyleyeyim mi? Sen var ya harikasın! Çok güçlüsün. Nasıl da yetişiyorsun bütün işlere ama?”
Nasıl ama! Okurken bile fena hissettirmiyor insana değil mi? Öyleyse hayata böyle devam edeceğiz. Her sabah yeni bir niyet ile güne başlayıp, geceleyin kendimizi takdir ederek kapatacağız gözlerimizi ki, yanlış mı yapıyoruz eksik mi bırakıyoruz bir şeyleri de, insanlar bize bunu yapıyor, düşüncesinden kurtulalım. Biz başımıza gelen imtihanı en güzel şekilde atlatıyoruz inşallah. Harikayız harika!
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişdir.