Size Nasıl Öldüğümü Anlatmış mıydım?

Altı yaşında bir oğlum var. Bir sabah ekmek almak için bakkala gittiğinde, sırtından vurarak öldürdüler onu. Kocamı kurşuna dizdiler. Beni ise esir alıp, bir kapma götürdüler.

Üç senedir bu kampta yaşıyorum. İki çocuk doğurdum burada. Babaları kim bilmiyorum. Şu birbirine benzeyen yaratıklardan birisidir herhalde. Yüzleri değişiyor ama sayıları hiç değişmiyor bunların. Kendi yüzüme son baktığımda, kocam hala yaşıyordu. Burada aynaya izin vermiyorlar. Günahmış. Öyle yüzüm olsaydı, ben de izin vermezdim. Sanırım onlara hak verdiğim, tek şey bu.  Gerçi benim yüzümün de onlardan bir farkı kalmadı artık. Sağ gözüm hala açılmadı. Eskiden birkaç gün içinde iyileşir, açılırdı ama bu defa nedense açılmadı. Sırtım çok acıyor. Birkaç gün önce çorbayı döktüm diye yüz kırbaç yedim. Kocam bunları görse, bir kez daha ölürdü.

Kocam! Çok özledim onu. Akşamları dertleşirdik. Çok çay içtiği için hep kızardım ona. Keşke yine çay içebilsek onunla… Bu defa asla kızmam, istediği kadar içebilir. Biliyor musunuz, artık ağlayamıyorum. Zaten ağlasam ne değişecek ki? Neye yarayacak? Allah gerçekten yaratıkları arasında, ayrım yapmış olabilir mi? Bizi ezilen olarak görmüş olabilir mi? Ya da terk etmiş. İnançlarım bir bir sarsılıyor derinden. Bu adamların hepsi inandıklarını söylüyor. Dillerinden Allah’ın adı hiç düşmüyor. İnanmak neydi? Ne olunca inanmış oluyorduk? Kadın olmak neden suç sayılır olmuştu? Bu ne zaman oldu? Niye oldu? Dün gece ölümü gördüm erkenden. Tam düşündüğüm gibiydi. Ne eksik ne fazla. Tastamam hayal ettiğim gibi. Konuştuk uzunca onunla. O gece beceremedim ama bir kez daha gelirse… Ne komik! Mutlu günleri değil ölümü bekliyorum, içimde bahar heyecanlıyla.

Siz de duydunuz mu sesi? İşte yine geliyorlar. Yemin ederim, ben bir şey yapmadım. Hiç ses etmiyorum, ne olur yine dövmeyin beni. Daha erken, bu saatte genelde dokunmazlar etime. Ya dokunurlarsa? Çok canım acıyor ne olur dokunmayın bana. İyice yaklaştılar, sesler çoğaldı. Acaba kaç kişiler? İşte kapı açıldı. Geliyor! Geliyorlar!

(Bugüne kadar IŞİD kamplarında yüzlerce kadın öldürüldü. Yüzlerce kadın köle pazarlarında erkeklere satıldı. Dilan ise bu öldürülen yüzlerce kadından sadece bir tanesi…)