EYLÜL
Eylül, son bahar.
En hazin ay Eylül.
Eylül, güzel bir isim.
Şiir ve şarkı Eylül.
Sonra sabahın serinliği, akşamın hafiften esen rüzgarı Eylül.
Ürperti!
Endişe!
Son ve başlangıç.
Yüze tokat gibi yapışan gerçeklik,
Yeni aşkların başlangıcı,
“Eylül gel.”
Kavuşma.
Tezat.
Terk ediliş ve son.
Zehirli bir güzellik Eylül.
Cazibe,
Hüzün,
Meçhullük,
Mahzunluk,
Umutsuzluk,
Yorgunluk,
Yalnızlık,
Keder.
Bu kadar zıtlığı bağrında barındıran bir başka ay daha yok, aylar arasında. Bilmece gibi bir şeş.
İçimdeki Eylül.
Karmakarışık duygular e, birazda hayaller içinde Eylül’deyim.
Eylül güzel, Eylül derin tecessüs.
Belki bu özelliklerinden dolayı bütün ayların en anlamlı olanı Eylül.
Değerli okuyucular bu kısa yazımızın sonunda Türk edebiyatının iki büyük yazar ve şairi Cemal Süreyya ile Attila İlhan’ın Eylül ayını anlatan iki şiirini sizlerle paylaşmak istedim.
EYLÜLDÜ
Eylüldü.
Dalından kopan yaprakların
Sararan yanlarına yazdım adını
Sahte bir gülüşten ibarettin oysa.
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu.
Eylüldü.
Di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız
Adımlarımızın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimin durgunluğu.
Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan,
Ellerin kadar ıssız,
Sen kadar zamansız molalar veriyordum
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz.
Eylüldü.
İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin,
Şimdi yoktu bi anlamı suskunluğun.
Çırılçıplak kalakaldım sessizliğinin orta yerinde.
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hâlâ.
Gözlerini sildi zaman..
Dedim ya… Eylüldü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
Cemal Süreyya
YAĞMUR KAÇAĞI
Elimden tut yoksa düşeceğim
Yoksa bir bir yıldızlar düşecek
Eğer şairsem, beni tanırsan.
Yağmurdan korktuğumu bilirsen
Gözlerim aklına gelirse
Elimden tut yoksa düşeceğim
Yağmur beni götürecek yoksa beni.
Geceleri bir çarpıntı duyarsan
Telâş telâş yağmurdan kaçıyorum
Sarayburnu’ndan geçiyorum
Akşamsa eylülse ıslanmışsam.
Beni görsen belki anlayamazsın
İçlenir gizli gizli ağlarsın
Eğer ben yalnızsam, yanılmışsam
Elimden tut, yoksa düşeceğim
Yağmur beni götürecek yoksa beni.
Attila İlhan
