Hata yapmaktan korkma
Hata yapmak... Ne büyük kelime ama.
Hata yapmak, çoğu insan için korku kaynağı. Neden korku kaybağı peki.. Çünkü çoğu insan bu korku ile yetiştirildi. Çoğu birey daha küçüklükten 'düşme, ağlama, konuşma, hata yapma' kelimeleri ile büyüdü. Bu kelimeler ile büyüyen kişilerin aile hayatında hata yapma lüksü yoktur. Hata ailelerinde bir başarısızlık damgası veya utanç nişanesi olarak görülür. Oysa gerçek, hatalar hayatın bize sunduğu en büyük öğretidir. İnsan hata yapmadan kendini tanıyamaz, hayatı öğrenemez.
Hatalar, hayatın bize attığı pas gibi... Ayağında rakibine kaptırmadan sürüp götürürsen golü atarsın. Ama hata yapıp topu kaybedersen sevincini, arzunu ve isteğini kaçırırsın. Ama asıl mesele burada değil mi? Topu kaybetmek maçın sonu değilse, hata yapmakta hayatın sonu değildir. Her insan hata yapar ve her insan illa ki o hatadan dönmesini bilir. Yeter ki o hatadan dönmeyi tercih etsin, o hatayı kabul edip düzeltmeyi tercih etsin. İnsan hatalarıyla var olru. İnsan hata yaparak kendini geliştirir... Hata yapmaktan korkma. Sadece öğren