Farklıklarımız zenginliklerimiz

Irkçılık, insanlık tarihinin utanç verici lekelerinden biri. İnsanları sadece doğdukları yere, ten rengine ya da kökenlerine göre değerlendirmek hem akıl dışı hem de vicdanlara sığmaz bir davranış. İnsan olmanın güzelliği, çeşitlilikte ve farklılıklarımızla bir arada yaşama sanatında gizlidir. Ancak bazı insanlar, bu çeşitliliği tehdit olarak görüp ayrıştırmayı tercih ediyor.

Irkçılığın temelinde, cehalet ve önyargı yatar. İnsanlar, bilmediklerinden korkar ve bu korku nefrete dönüşür. Oysaki, bilgi ve empati, bu korkuyu yerle bir edebilir. Tanımadığınız bir insanı, bir toplumu ya da kültürü yargılamadan önce anlamaya çalışmak gerekmez mi? Bir düşünün, hepimiz aynı topraklardan, aynı kültürden gelseydik; dünya ne kadar tekdüze ve sıkıcı olurdu. Kültürlerin, dillerin, renklerin çeşitliliği, dünyayı güzelleştirir ve zenginleştirir. Bugün yediğimiz yemeklerden dinlediğimiz müziklere, kullandığımız teknolojiye kadar her şey farklı insanların katkılarıyla şekillenmiştir.

Irkçılık, sadece bireysel bir hata değildir; toplumların ve gelecek nesillerin üzerine kara bir gölge düşürür. Çocuklarımıza sevgi ve hoşgörüyü öğretmek yerine nefret tohumları ekersek, daha iyi bir dünya nasıl kurabiliriz? Her insanın, yaşama hakkına, eşitliğe ve adalete sahip olduğu bir dünyayı inşa etmek bizim elimizde.

Bu yüzden ırkçılıkla mücadele etmek, sadece mağdurların değil, insanlık onurunu önemseyen herkesin görevidir. Hiç kimse, ten renginden, dilinden ya da inancından dolayı ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmeyi hak etmez. Birlikte yaşamak, birbirimizi anlamak ve saygı duymak, insan olmanın en temel değerlerindendir. Gelin, ırkçılığı hayatımızdan, zihinlerimizden ve kalplerimizden silmek için adım atalım. Çünkü insanı insan yapan, sevgidir; ayrımcılık değil.