KİMLİKSİZLEŞEN BİR TOPLUM

Zaman hızla akıp geçiyor. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte dünya küçülüyor, sınırlar kalkıyor. Ancak bu değişim süreci, kültürümüz üzerinde derin izler bırakıyor. Kültür yozlaşması dediğimiz bu olgu, farkında olmadan toplumun dokusunu inceltiyor, kimliğimizi sorgular hale getiriyor.

Eskiden komşular bir sofrayı paylaşır, mahallelerde bayram havası hissedilirdi. Şimdi ise bireysellik ön planda, ekranların esiri olmuş bir topluma dönüştük. Kendi kültürümüzü yaşamak ve yaşatmak yerine, dışarıdan gelen her şeyi sorgusuzca kabul eder olduk. Yabancı dizi ve filmler, sosyal medya trendleri, moda akımları... Bizi biz yapan değerlerin yerine geçiyor.

Elbette değişim kaçınılmazdır. Ancak değişim, kendi köklerimizden koparak değil, onları zenginleştirerek olmalıdır. Geleneksel yemeklerimizi unutup fast food tüketmek, türkülerimizi bir kenara bırakıp popüler kültür şarkılarında kaybolmak, dilimize yerleşen yabancı kelimelerle kendi ifadelerimizi unutmak... Bunlar sadece başlangıç. Daha kötüsü ise, bu durumu artık kanıksar hale gelmemiz.

Kültür yozlaşması sadece geçmişimize değil, geleceğimize de zarar veriyor. Bugün genç nesil, kendi tarihini, edebiyatını, müziğini tanımıyor. Kimliğini oluşturan temel taşlardan habersiz büyüyor. Eğer bu gidişatı durduramazsak, birkaç kuşak sonra köksüz, kimliksiz bir topluma dönüşme riskiyle karşı karşıya kalabiliriz.

Peki, ne yapabiliriz? Öncelikle farkındalık yaratmak gerekiyor. Aile içinde geleneksel değerlerimize sahip çıkmak, çocuklarımıza dilimizi, tarihimizden hikayeleri, türkülerimizi öğretmek çok önemli. Eğitim sistemimizde kültür derslerine daha fazla önem verilmelidir. Ayrıca, yerel kültür etkinlikleri desteklenmeli, geleneksel sanatlarımız modernize edilerek günümüze uyarlanmalıdır.

Kültür yozlaşması bir toplumun en büyük tehlikelerinden biridir. Unutmayalım ki, bir milletin kökü kültüründe saklıdır. Köklerimizden koparsak, rüzgârda savrulan yapraklardan farkımız kalmaz. Geçmişimizi geleceğe taşımak hepimizin sorumluluğudur. Çünkü biz ancak kimliğimizi koruyarak var olabiliriz.