BİR ÜLKE İSTERİM… NASIL BİR ÜLKE?
Bir ülke isterim her tarafı mamur ve müferrah olsun…
Yarın, yeni bir ülke olsun, şehrin büyük parkları olsun, büyük meydanları olsun ve oralara hiçbir taşıt giremesin…
Bir yıl daha ömrümüzden gitmek üzereyken; gönül istiyor ki, yarın başka bir ülke olsun ve bitmek bilmez güzellikleri olsun.
Öyle bir ülke olsun ki, insanları ruhlarını tabiatla dinlendirebilsin, ruhun krizini daha da tırmandıran alışveriş merkezlerinde zaman öldürmesin…
Yarınları aydınlık, genç nesilleri umutlu, gözü dışarıda olmayan ve bütün ideallerini ülkesi için harcamaya hazır bir ülke nesli olsun…
Yarın yeni bir ülke olsun. Nesillerimize umut ve merhameti, sevgi ve saygıyı bırakacağımız bir miras bırakabilelim.
Memleketim, doğduğum ve doyduğum yer olsun, namerde muhtaç olmadığım ve huzur bulduğum cennet misal olsun.
Öyle bir ülkem olsun ki, çocuklarıma imkanları gerçek kılabileceğim ve umutların filizlenebileceği yer olsun.
İsterim, memleketimizin sokaklarında korku ve endişe yaşanmasın. Herkes, ailesi ve dostuyla beraber güven içinde gezsin.
Yarını olan bir ülke isterim….
NASIL BİR ÜLKE?
Bu kısmı, Cahit Sıtkı Tarancı’nın “MEMLEKET İSTERİM” Şiiriyle seslendirelim:
Memleket isterim,
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların, çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim,
Ne başta dert ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim,
Ne zengin fakir ne sen ben farkı olsun;
Kış günü, herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim,
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet, ÖLÜMDEN OLSUN….
NASIL BİR ÜLKE?
Yarın yeni, başka ve güzel bir ülke olsun;
Hiç kimsenin, sesinin kısılmadığı, herkesin kendisini ifade edebildiği, kimsenin saygınlığının ve biricikliğinin her görülmediği açık bir demokrasimiz olsun.
Öyle bir ülke ki;
Ötekinin benim için tehdit değil, yoldaşım, kardeşim olduğunu hissettiğim…
Kimlikleri sorgulayarak ötekileştirdiğimiz bir ülke değil; kimliklerimizin iç içe geçiyor olmasından mutluluk duyduğumuz bir ülke…
Aynı toprak ve aynı tarihten beslendiğimizi, hiç akıldan çıkarmadığımız bir ülke…
Öyle bir ülke ki;
Bu ülkede kelimeler onarsın, fakat acıtmasın.
Adalet, herkesin ortak değeri ve inancı olsun.
Benim için doğru olanı öteki için de doğru saydığım, benim için istediğimi komşum için de istediğim bir mesuliyet ahlakı olsun…
NASIL BİR ÜLKE?
Öyle bir ülke olsun ki;
İhtimam ahlakı olsun.
Ruhlarımıza,birbirimizin öykülerimizi yazdığımız, kendi öykülerimizi kardeşlerimizin ve hatta düşmanlarımızın yüzünde okuduğumuz bir ülke olsun.
Yarın çok temiz bir ülke olsun;
Hırsızların, çakalların, ruhunu parayla bozmuşların çevirdiği dolaplar önlenebilsin. Kamu malından çalıp çırpmanın, büyük günah sayıldığı, helal kazancın bir değer olarak yükseldiği yeni ve temiz bir ülke olsun…
Her meşrep ve mezhepten namussuzun, lanetlendiği bir ülke olsun.
Yoksulun hakkının gözetildiği, zenginliğin bir elde toplanmak yerine, adaletle paylaştırıldığı bir ülke…
Zalimlerin, despotların zalimlikleri yerine, merhametin, şefkatin ve adaletin kurumlaştığı bir ülke OLSUN…
LÜTFEN, BU ÜLKE HEPİMİZİN; KENDİ GÖZNURUMUZ GİBİ BAKALIM. ÇÜNKÜ GİDECEK BAŞKA YERİMİZ YOK…
