Şiddetle ‘şiddetten’ vazgeçmiyoruz…

Kadın cinayetleri sonrası oluşan duyarlılık ve hemen ardından gündeme gelen ‘önlemlere’ rağmen, kadınlar erkek şiddetinin hedefi olmaya devam ediyor.

Dün tüyler ürperten iki olayla sarsıldı Konya…

İkisi de üçer çocuk annesi farklı kadın…

Farklı hayat hikayeleri ama aynı son…

3 çocuk annesi Azeri kadın 8 yerinden vurularak yolun ortasına atılmış cesedi….

Diğer 3 çocuk annesi ise yoğun bakımda yaşam mücadelesi veriyor, hayata tutunmaya çalışıyor…

Geçen hafta bir haber okumuştum haber sitelerinde, ‘2018'in İlk 6 Ayında 206 Kadın Öldürüldü’ diye…

Aradan bir hafta geçti geçmedi bu sayının en az 5-6 arttığını düşünüyorum.

Çünkü neredeyse her gün bir kadın cinayeti ile sarsılıyoruz…

Sesler yükseliyor, ‘cezalar caydırıcı değil’ diye…

Bu bahsi geçen haberde katledilen 206 kadından 85’ini kimin öldürdüğü tespit edilmezken, 56’sı evli olduğu erkek tarafından, 16’sı erkek arkadaşı tarafından, 11’i oğlu tarafından, 11’i akrabası tarafından, 10’u tanımadığı biri tarafından, 10’u, 8’i ayrıldığı erkek arkadaşı tarafından, 5’i babası tarafından, 4’ü de boşandığı erkek tarafından öldürülmüş…

Kullandığım tabir için çok özür diliyorum ama ülkemde ‘böcek öldürür’ gibi ‘insan öldürülüyor…’

Toplum olarak ne yapıyoruz, neye evriliyoruz, nereye gidiyoruz ciddi bir analiz şart…

Tamam kabul ediyorum cezaların caydırıcı olması gerekiyor, eşini öldüren birine ‘iyi hal indirimi’ yapılmamalı.

Bunun yanı sıra şiddete karşı koruyucu ve önleyici tedbirler alınmalı.

Mevcut politikalar, toplumdaki gidişat ve kadınların sorunlarının çözümüne yönelik uygulamalara bakıldığında aslında erkeklerin korunduğu görülüyor.

Diğer taraftan kadınların koruma altındayken de katledildiğini görüyoruz.

‘Namus Cinayeti’ en sevdiğimiz kavramlardan bir tanesi, ‘Adam namusunu temizlemiş…’

Haklıyız, belki de tek suçu bu coğrafyada çocuğuna anne, sevdiği adama eş olmaya çalışmak olan bir kadının öldürülmesi o adamın namusunu pırıl pırıl yapacak…

Geride annesiz kalan çocukların mahvolan hayatları kimin umurundaki…

Perişan olmuş, darma duman olmuş aileler kimin umurundaki…

Ama bir türlü anlamadığımız bir nokta var….

Mesele ceza vermek değil, eğitip zihniyeti değiştirmek olmalı…

Sen istersen tek tek idam et, arkası sıra yeni caniler türüyor ne fark edecek?

Cezalardan korkup öldürmekten vazgeçen sayısı hadi yüzde 2 olsun 3 olsun bilemedin 5 olsun, ya geri kalan…

Gözü dönmüş birisini biz cezayla korkutamayız…

Eğitimle çözdük çözdük, yoksa daha çok böyle haberler olur maalesef.

Diğer bir nokta ise başımızdakilerin konuya bakış açısı…

Bir ülkede şiddet, uyuşturucu, kadın cinayetleri, çocuk istismarları gibi sürekli tekrarlanan olaylara asla çözüm bulunamaması üzmüyor mu hiç biriminizi?

Üzerine, bu olayların her gün daha da artması bu konular için acil çözüm bulunması gerektiğini neden düşündürmüyor?

Bir haftadır bedelli askerliği konuşuyoruz…

Şu şartlarda, bu olanaklarda, bu imkanlarla diye…

Eee…

Seçim öncesi söz verilen tecavüz, çocuk istismarı, kadına şiddet, hayvan hakları, idam gibi toplumu yaralayan konular neden hiç konuşulmuyor…

İnsanın aklına bedelli askerlikten gelecek ‘Para’ takılıyor…

Son birkaç güne bir bakın, gündemin tek değişmeyen konusu Şiddet.

Kadına şiddet, çocuğa şiddet, doktora şiddet, hayvana şiddet…

Çıldırıyoruz yavaş yavaş, kafalar pırıl pırıl çıldırıyoruz…

FETÖ, dolar, Adnan Oktar, cinsel istismar, cinayet, uyuşturucu, kedicik derken harbiden çıldırıyoruz….

Cennet ülkeme bakar mısınız?