KADER

Nobugara adlı bir general kendi güçlerinin düşmandan kat kat zayıf
olmasına karşın saldırı kararı almıştır Kendisi zaferden emin olduğu halde askerleri şüphe içindedir. Ama general saldırı için oldukça kararlıdır.

Yol üzerindeki bir Shinto tapınağının önünde dururlar. General: “Bir
süre tapınağa çekilip Karnilerden yardım dileyeceğim. Sonra da yazı tura atacağım. Yazı gelirse kazanırız, ancak tura gelirse kaybedeceğiz
demektir. Artık kaderin elleri arasındayız.” deyip tapınağa girer. Bir
süre dua eden Nobunaga dışarı çıkar ve eline madeni bir para alıp havaya atar. Ve para yazı gelmiştir. Askerlerin morali düzelir. Artık savaşı kazanacaklarından emindirler. Çünkü generalin yardım dilekleri kabul olmuştur ve para yazı gelmiştir. Karniler onlara yardım edecektir savaş sırasında. Bu yüzdende kaybetmeleri imkansızdır artık askerlerin gözlerinde. Bu nedenle   savaşçılar kazanacaklarını bilerek tüm güçleriyle zafere koştular ve şaşılacak bir süre içinde düşmanı yendiler.

Kazanmanın mutluluğu ile yaveri generalin yanına gelip heyecanla: “Demek ki kimse kaderi değiştiremezmiş. İşte bunu ispatladınız.” Bu zafer bizim kaderimizmiş demiş.

Bunun üzerine general elinde tuttuğu hileli parayı göstererek sadece: “Kim bilir?” demekle yetinmiş.

Bu kıssadan hissede kaderde neyin olduğu belli değil. Gerçekten zafer mi vardı yoksa generalin küçük bir hile ile savaşçılarına aşıladığı kesin kazanma duygusu mu kaderi kazanmaya zorladı bilinmez.

Ama bilinen bir şey var oda generalin savaşçılarının baştan pes edip attıkları havluyu tekrar ellerine almasını sağlaması. Ve zaferin kesin garantisini vererek onları buna inandırarak zaferi kesinleştirmek. Generalin bu küçük oyunu olmasaydı savaşçıları kazanmanın imkansız olduğunu kabullenerek hiç direnmeden savaşı kaybedeceklerdi. Fakat kazanma inancı ve öz güveni onları kazanmaya teşvik etti. İmkansız görünen zaferi ellerine teslim etti.

Hayatta her zaman inanmak gerek kazanmak için. Olmayacak diyerek vaz geçmek çaba harcamaya gerek yok demek kaybetmeyi hızlandırır sadece. Fakat küçük bir umut dahi olsa imkansıza minik bir belki eklense çok şey değişebilir. Kaybedildiği düşünülenler kazanılmış olarak geri gelirler. Onun için hayatta her şeyi düşünmeli ama kaybetmeyi asla… imkansız zihinlerden atılmalı yerine minik minik umutlar inançlar ekilmeli ve zamanla bunları yeşertip yaşam biçimine çevrilmeli. Yoksa zaferler yalan başarılar hikaye olmaya müebbet…