Gurbetçilerimiz!...

Ekmek parası uğruna yurt dışına çalışmak için çıkmış, sonra ailesini götürmüş ve orada kendisine yeni bir düzen kurmuş insanlarımız…

İki ülke arasında kalmış, ne buralı kalabilmiş ne de oralı olabilmiş bir nesil…

Gurbetçileri seviyorum…

Daha doğrusu her ne sebeple olursa olsun gurbette yaşamak durumunda kalmış, şabancı bir ortamda var olmaya çalışan insanlara saygım sonsuz…

Ama onların neden bize saygısı yok!

Bir türlü anlamıyorum işte bunu…

Yavuz Bingöl’ün bir sözü vardı ya özgürlükle ilgili benimle birlikte birçok kişinin tepkisini çeken, ‘Orada yerlere tüküremezsin’ diye…

Hah işte bu neden öyle…

Yaşamak zorunda oldukları ülkede yerlere tüküremiyorlar, çöp atamıyor, trafik kurallarına harfiyen uyuyorlar…

Peki ‘Güzel Ülkemize’ geldiklerinde…

Hız sınırının 70 olduğu bir yolda orta şeritten giderken sağınızdan rahat 110-120 var bir araba giriyor ve ‘cıvv’ diyerek sağınızdan solunuza geçiyor, oradan en sol şeride geçiyor ve tekrar en sağ şeride tekrar en sol şeride…

Makas mı atıyor?

Hayır makas atacak trafik yok yol boş adamlar yurt dışında geldikleri ülkede deneyemedikleri hız limitlerini zorluyorlar...

EDS’nin olduğu bir yolda bu bahsettiğim…

Gerçi yabancı plakalara ceza yazılıyor mu?

Yazıldığında o cezayı ödemek zorundalar mı?

Kendi ülkelerindeki kurallara ne kadar riayet etmeleri gerekiyor inanın bende bilmiyorum…

Arkasından selektör yaptım ama arabasının markası da iyiydi bassam zaten yetişemem, yetişsem cezayı her halükarda yerim, o yüzden bir iki söylendim yoluma devam ettim…

Yaşadıkları ülkede hız sınırı 50 olan yerde 40’ın üzerine çıkamayanlar burada arabalarındaki ibrenin sonunu görmeyi hedefliyor…

Geçtiğimiz günlerde Meram Belediyesinin hizmete açtığı Dutlu Koruluğu parkındaydım…

Muhteşem bir yer yapmışlar…

Oyun alanları, ateşli-ateşsiz piknik alanları, yürüyüş, spor, eğlence alanları devasa bir yer yapmışlar…

Araçla giriyorsunuz ve aracınızı park olarak belirlenen yerlere bırakıp yapmak istediğiniz aktiviteye göre zamanınızı geçiriyorsunuz…

İşte orada (tabi bizimkilerde var şimdi sadece gurbetçi diyemem ama plakaların çoğunluğu yabancıydı) kaldırımların kenarları araçlarla dolu…

Hatta piknik alanlarına insanların arasına arabasını sokan bile vardı…

Sürekli bir anons, ‘lütfen ateşsiz piknik alanlarında mangal yakmayın, ateşli piknik alanlarımız toprak zeminliler’

Gurbetçi bir aile araçlarını koymuşlar ağaçların altına serilmişler yemeklerini yediklerini düşünüyorum çünkü her taraf boş şişe, kayıt tabak, plastik çatal bıçak yerlerin üstü berbat durumda…

Oturmuşlar çekirdek çitliyorlar ama çimlerin üzerine atıyorlar…

Konuşuyorlar yarı Türkçe yarı yabancı…

Dayanamadım, ‘Umarım kalkarken çöplerinizi toplarsınız’ diye ortaya bir laf attım ve yürümeye devam ettim…

Bizde 3 kişiyiz…

Bir tanesi şiveli şiveli ‘sanane’ diyerek yabancı bir iki bir şey söyledi…

Arkama döndüm, ‘geldiğiniz yerde böylemi yapıyorsunuz’ dedim…

Yine şiveli şiveli, ‘Burada bunları toplamak için çalışan insanlar var…’

Toplayacaklar diye içine……

Töbe töbe neyse dedim konuyu uzatmayım hem adamların günü hem bizim günümüz zehir olmasın dedim yürüdüm gittim…

Ama böyle bir mantık olabilir mi?

Yaşadığın ülkende bırakın çöpü, yere tüküremeyeceksin, ama ‘BENİM ANA VATANIM’ dedin ülkende piknik alanlarını ahıra çevireceksin, yiyip için arta kalanları toplama zahmetinde bulunmayacak, o şekilde bırakıp gideceksin…

Sebep?

(Benim anladığım) Çünkü onlar yerlere o çöpü atmazlarsa temizlik yapan insanlara gerek kalmaz ve aç kalırlar…

‘Elin gevur memleketi’ diyip çiçek gibi kullanacan, ‘Benim cennet vatanım’ diyip orta yerine ‘çöp’ dökecen…

Biz mi farkında olmadan dışlıyoruz, ‘gurbetçi’ diye yoksa artık onlar orada yapamadıkları bastırılmış duygularını ‘nasılsa ceza yok’ diyerek dibine dibine yapıyorlar çözemedim ama…

Gurbetçilere lafım yok, dediğim gibi başka bir memlekette, kendi vatanından, dilinden, dininden, ırkından uzak yaşamak kadar zor bir şey yoktur ama…

Aması var işte…