Çocukken Ramazan!...

11 ayın sultanı Ramazan, gelişiyle mutlu eder insanı.

Her seferinde bizi çocukluğumuza götüren anılar sarar.

‘Nerede o eski Ramazanlar?’ diyenler mutlaka olur, yeni jenerasyon bunu pek anlayamasa da onların da anıları yavaş yavaş birikmeye başlar.

Bir kere Ramazan'ın bizi en çok çocukluğumuza götüren yanlarından biri Ramazan davulcularıdır.

Sonra Camilerin minarelerine asılan mahyalar Ramazan'ın en güzel habercisidir. Her camii de ayrı bir yazı olur, hepsi ışıklarla donatılır.

Ve ilk sahura kalkılır...

Çocuklar için en ilginç anılardan biridir bu. Gece vakti tüm ev aydınlanır, aile sofraya geçer.

Uyanırsınız ve belki de ilk orucunuzu tutmaya başlamışsınızdır!

Herkes o yaşta niyet edip oruç tutabildiğiniz için sizi tebrik eder...

Hatta bazen çocukluğunuzdan dolayı niyetli olduğunuzu unutursunuz.

Tam o suyu içecekken aklınıza gelir ve kendinizi durdurursunuz!

İftar vaktine doğru hafif bir baş dönmesi ziyaretinize gelir.

Ancak başarmışsınızdır...

Televizyonda iftar saatleri okunmaya başlamıştır!

Ve anlarsınız ki masa kurulmaya başlayacaktır!

Büyükler televizyon karşısındaki yerini alır...

Hoş bir muhabbet başlar iftar vaktine dek...

Ve ailenin en büyüğünden o kıymetli emir gelir!

‘Hadi kalk iki pide alda gel’

Bu çok efsane bir görevdir, kendinizi artık büyümüş gibi hissedersiniz!

Daha önce eşi benzeri olmayan sofralar kurulur. Çorbasından, kahvaltılıklarına, ana yemeklerden, güllacına, kompostosuna kadar her şey tamamdır masada.

Top patlar, oruçlar açılır... Bu sesi duyunca önce bir korkarsınız ancak sonra zamanla alışırsınız…

Ve başka hiçbir ayda tadamayacağınız o harika aile saadetini hissedersiniz. İşte Ramazan'ın çocukluğumuzla ilgili bize bıraktığı en güzel anısı da budur!

Tüm İslam aleminin hayırlı bir Ramazan ayı geçirmesini temenni ediyorum.