Bayramlar, Bayram gibi olmalı!

Bayram gelmiş neyime!’dir artık insanların dilinde. Herkes için yorgunluk ,bezginlik ifade eden;tatil diye yaşadıkları şehirleri terk eden bir hal aldık.Bayram eşittir birazda maddiyat bizim gözümüzde.Cebimizde para varsa bayram biraz daha hoş geçer. Çünkü daha önce de dediğim gibi bayram eşittir tatil oda eşittir para oldu artık bizlerin gözünde.

Bayramlaşmalar ise o çok akıllı oluşlarına bir türlü katlanamadığım telefonlardan yapılır halde. Sarılmalar, kucaklaşmalar yok mesela. Sadece bir mecburiyetlik ifadesiyle yanağını karşısındaki  (güya) sevdiğin insanın yanağına değdirmen gereken, tensel bir temas zorunluluğu varmış gibi sarılıp öptüm havası veriyoruz.

Ama öyle değil ki bayramlar yani öyle olmamalı. Bayram deyince evet yorgunluk, masraf, ekstra bir çaba yaşanmalı ama sonunda mutluluk ve gülümsemeyi de ele almalı. Tüm kapılar açık, kapı önleri ıslak, çocuklar şen şakrar olmalı. Sımsıkı sarılmalı herkes birbirine, ayrılırken bir sonraki bayramda tekrar görüşme temennileri dillerde. İkram edilmeli elden ne gelirse sıcak bir tebessümle. Tanımadan da bayramlaşılmalı din kardeşliğiyle. Eller öpülmeli ama mecburiyetle değil de sevgi ile.

Kapı kapı gezilmeli mesela. Büyükler bekletilmemeli, çünkü onlar bayramları tatil olarak yaşamadılar hiç. Onlar bayram deyince bizlerin aksine birlik beraberlik anladılar hep. Buruk kalmamalı ne yaşlı, ne genç , ne de çocuklar. Herkesin gönlü alınmalı fakat maddiyatla değil de maneviyatla. Her evde bir uğultu, kalabalık, neşe olmalı.

Yani eskiye dönmeli. Çoğumuzun aklın da eski demek; ilkellik, gerilik olsa da bu ilkellik içinde sevgi ve huzur barındırıyorsa işte o zaman hep birlikte ilkel olalım. Hepimiz modern çağa ayak uydurmayalım. Ama hepimiz mutlu, sıcak, samimi ve sevgi dolu yaşayalım. En azında bayramlarımıza sahip çıkalım.    Herkese ilkel olması dileğiyle sıcak ve sevgi dolu bayramlar.