ALIŞTIRMA’ yacakmışız…

 Beş  vakit namazını camide cemaatle kılan yaşlı bir amcanın sözü bu. Sokakta ki hayvanlar için bırakılan yiyeceklerden rahatsız olmuş amca. Sebebi de ortada imiş amcaya göre. Hem kötü görüntü oluyormuş hem de çoluk çocuk varmış etrafta. Bu hayvanları alıştırırsak saldırırlarmış, çocukları ısırırlarmış köpekler. Mahallede başı boş gezmesinler imiş. Hayvana güven olmazmış. Bir gün o amcayla karşılaşırsam mutlaka soracağım bu devirde kime güveniliyor ki diye. Sokak hayvanları karın tokluğu için saldırdıkların da affedilebilir. Ya insan oğlunun aç gözlülüğüyle saldırdıkları, kırıp döktükleri affedilebilir mi hiç.

  Kısır döngü aslında bu kış ayların da hayvanların saldırganlığı. Soğuk hava ve açlıktan ibaret hepsi. Yoksa mal, mülk ya da yan baktın, laf attın, omzun değdi gibi sudan sebeplerden saldırmıyor hayvanlar. Tek dertleri kuytu bir yer ve açlıklarını bastıracak kadar yiyecek. Hatta öyle bol etli terbiye edilmiş yiyeceklerden de değil, kuru ekmeğe bile razılar. Taze, sıcacık fırından yeni çıkmış olsun yoksa yemeyiz de demiyorlar bu hayvanlar. Amcayı ve amca gibi bir çok insanı rahatsız eden bu durum oldukça tuhaf ve düşündükçe içinden çıkılmaz bir saçmalıklar topluluğuna dönüşüyor.

O hayvan mahalleye alışsa ne… O hayvan için bırakılan yiyecekler için bir çok hayvan mahalleye alışsa ne… Hayvanların bırakılan yiyecekleri yediğini gören mahalle sakinleri de yiyecek bırakmaya başlasa ne… Yani mahallede bir köşede yiyecek topluluğu, bu yiyecek topluluğunun başınca hayvanlar topluluğu olsa ne…

  Ne kaybederiz biz bundan  ne zarar görürüz. Kış günü aç kalan hayvanların yediği bir iki lokma bize  ne kaybettirir. Sokağımızda ki karda üç beş kedi, köpek patisinin izi olsa neyimiz eksilir. Otobüs duraklarının kuytusun da bir köpek kıvrılıp uyusa neyin zararına uğrarız bizler.

  Evet sokak hayvanları saldırıyor. Ama sadece aç kaldıklarında. Canları yandıklarında. Karınlarını doyurduktan sonra bir kuytuya çekilen köpekler amcanın korktuğu gibi çoluk çocuğa saldırmazlar. Karnı tok sırtı pek bir ifadeyle kuytu bir yerde günü bitirirler sadece.

  Koyulan yemek artıkları da kötü koku ve görüntü oluşturmaz bu kış gününde. Ne kötü koku yapar ne de kötü görüntü oluşturacak kadar yerde  uzun süre kalır bu kadar aç kalmış sokak hayvanı varken dışarıda.

  Hayvanlar insanlar kadar asi ve dik kafalı değillerdir  çünkü beklentileri keyiflerini tatmin edecek kadar değil hayata tutunacak kadardır. Ve beklentileri karşılandığı anda tatmin olurlar dahasını, fazlasını istemezler asla sevgiden başka.

  Onun için diyorum ki amca ve amca gibi düşünenleri lütfen kulak ardı edin. Bu kış günün de sokakta hayat mücadelesi veren hayvanları kendi yemek artıklarınızla bile ödüllendirebilir, hayata tutunmalarını sağlayabilirsiniz. Vicdan sahibi bir toplum olarak değil sadece vicdan sahibi bireyler olarak sizlerden ricam artıklarınızla cana can verin. Sokakta ki sahipsiz hayvanların hayatta kalması için artık yemeklerinizle bir imza da sizler  atın.  Attığınız imza en doğru imzadır emin olun, bir canın yanında olduğunuzu gösteren kalemsiz kağıtsız masrafsız ama en doğru imzadır.