Fatmagül KIZMAZ

Yetim demek babası olmayan, babası ölmüş olan demek. Yetim olmak temel direğini kaybetmiş olmak, kendi ayaklarının üzerinde mecburen durmak demek. Yani yetim olmak çok zor bir hayata sahip olmak demek. Fakat öyle şeyler yaşıyor ki çocuklar, keşke yetim olsalardı diyor insan. Ben dedim okuduğum haberden sonra. Bana bunu dedirten olaysa; dört çocuk babası bir mahlukat. Dört evladı var. Bunların ikisi daha altı yaşındaki kızları. Ve bu pislik insan bu kızları taciz ediyor. Neyi olursa olsun çocuğa taciz kabul edilemeyen vicdanımızın asla rahat etmediği bir konu zaten ama bir de öz babasının yaptığını duyunca insanların kanı damarlarının içinde donuyor, kuruyor, yok oluyor. Akıl almıyor vicdan kabul etmiyor. Maalesef bu iğrençliklerin hepsini bu çocuklar yaşıyor.

İstanbul da yaşayan dört çocuklu bir aile. Çocuklardan ikisi 2012 doğumlu ikiz kız kardeşler. Bu küçük kızlar annelerine babalarının kendilerini taciz ettiklerini söylüyor fakat anne önceleri buna ihtimal vermiyor, inanmıyor. Tabi çocukların şikayetleri ve korkuları devam ediyor. Çünkü baba olan bu mahluk gerçekten çocukları taciz ediyor. Daha sonra anne kendi açık seçik fotoğraflarını da internette farklı isimle koyan kocasının sürekli  cinsel içerikli videolar izlemesiyle kızlarının doğru söylediğini düşünerek boşanmak istiyor. Bu noktada ailelerin araya girmesiyle boşanmaktan vazgeçiriliyor. Bir süre sonra anne kızlarının birinin çığlık sesini duyarak odaya giriyor ve kocasının kızını kucağına alarak ağzını kapatarak yattığını kızının da ağladığını görüyor. Vicdansız adamsa pişkin pişkin “ne var kızımla yatamaz mıyım“ diyerek durumu geçiştiriyor. Belirli bir süreden sonra yine kızlardan biri annesine gelerek babasının kardeşini odaya götürdüğünü söylüyor. Anne odanın kapısını açtığında ise kızını kocasının kucağında taciz ettiğini ve cinsel organının açıkta olduğunu görüyor. Bu olayın ardından anne kocasından şikayetçi oluyor. Bu şikayet üzerine adam hakkında çocuğa cinsel istismar suçundan dava açılıyor. İfadesi alınan çocuklar ise  babalarını evde çıplak gördüklerini ve kendilerini taciz ettiğini söylüyor.

Şimdi siz söyleyin bu adam zaten baba değil de anne, anne mi? Çocukların o kadar şikayetine karşı kendi gözüyle görene kadar ikna olmamasına ne demeli. Ya da evli olduğu adamın uygunsuz videoların başından kalkmamasına rağmen, çocukların söylediklerine ikna olmaması inanmadığından mı yoksa göz ardı etmeyi tercih etmesinden mi? Ben anne konusunda da ikna olmuş değilim. Bence onunda dava edilmesi bu ve buna benzer soruların cevaplarının alınması ve hala ikna edici geçerli bir sebebi yoksa da adli işlemlerin yapılması gerekli. Tabi bu olayda ne cevap verirse versin ikna edici ve yeterli olacağını da düşünmüyorum asla.

Olan o küçücük zihinlere, bedenlere oldu. Bu tramvayı hayatları boyunca yaşayacaklar maalesef. Keşke unutabilseler, keşke unutturabilsek ama mümkün değil ki. Öz babanın tacizi bir kenara taciz olayı başlı başına bir iğrençlik, telafisizlik. Böyle bir babanın evlatları olacaklarına yetim olsalardı keşke. Anneleri  imkanı varken göz yumduysa öksüz olsalardı keşke. Bu çocuklara pis eller değeceğine kimsesiz olsalardı devletin koruması altında büyüselerdi ama tacizin anlamını bile bilmeselerdi keşke. Ama maalesef ki keşkeler in telafisinin olmadığı gibi bu çocuklara yaşanılanların da unutturulmasının yolu yok. Bizlere düşense, bu iğrençliği yapanın ve göz yumanların en ağır şekilde cezalandırılmasını sağlamak ve tabi en önemlisi de çocuklara sahip çıkmak hayata bağlamak yeniden yaşama tutunmalarına yardımcı olmak. Biz bu ve bunlar gibi çocuklarımıza, kadınlarımıza sahip çıkmakla yükümlüyüz. Biz millet olarak birlikten kuvveti doğurup var olanlardanız. Biz başının altına yastık koyarak değil vicdanlarımızı rahat ettirerek rahat uyutanlardanız. Öyle de olmaya devam etmek dileğiyle…