Fatmagül KIZMAZ

Her türlü kötülüğün, eziyetini iğrençliğin meydanlarda hunharca ve arsızca dolaştığı son zamanlarda gözüme çarpan güzelliklerde oluyor tabi. Hep kötü haberleri paylaşmak yerine bu hafta göze, kulağa hoş gelen kalbe dokunan iki minik adamdan bahsedeceğim. Kendileri küçük ama yürekleri, insanlık duyguları kocaman iki çocuk.

İzmir’in Buca ilçesinde daha 11 yaşında olan iki arkadaş: Metehan Timuçin ve Hüseyin Buğra.

Sıcak havaların etkisiyle sokak hayvanlarının çektikleri sıkıntılar gözlerine çarpmış bu iki küçük adamın. Yemek ve su ihtiyaçları (temel ihtiyaç) karşılayamayan hayvanların durumuna üzülen iki arkadaş ailelerinden aldıkları harçlıklarla su almaya karar vermişler. Aldıkları suları bir parkta ailelerinin de gözetimiyle satmaya başlamışlar. Suları 1 lira yada 75 kuruşa satan iki kafadarlar kazandıkları paralarla sokak hayvanları için kuru mama alarak sokaktaki kedi ve köpeklere ikram ediyorlar. Her gün aynı işlemi tekrar eden ikili böylece gördükleri her hayvanı ayrım etmeden doyuruyorlar. Bu durum büyükleri de etkilemiş olacak ki onlarda evde yaptıkları bilekliklerle çocukların yöntemiyle sokak hayvanları için para kazanıp karınlarını doyuruyorlar. Yaptıkları işten oldukça memnun olan çocuklar günde 10 – 12 şişe su satabiliyorlar fakat mama almaya yettiği için durumdan şikayetçi değiller. Hiçbir kaar amacı da gütmeyen çocuklarda daha çok kazanma hırsıda olmadığı için bu desteği gönüllü ve isteyerek gerçekleştiriyorlar. Kendilerine  ne kadar süre bu işi yapacakları sorulan çocuklarsa her gün canımız sıkılana kadar su satacağız diyorlar. Çocuklardan su alan birkaç vatandaşa suyu neden aldıkları sorulunca amaçlarının su almak değil çocukların bu güzel projesine destek olmak olduğunu dile getiriyorlar.

Yani sizin de anladığınız gibi küçücük bedenler hala bu dünyanın güzel yarınları olabileceğine dair sinyaller veriyorlar.Koca koca bedenlerde fındık kadar beyine sahip olmayan insan adı altındaki yaratıkların hayvanlara yaptıkları eziyet, işkence, tecavüze hatta diri diri yakmak kolunu bacağını kesmek gibi vahşetlere rağmen minicik bedenlerin mücadelesi.bir umut, çok uzaklarda da olsa varlığını belli eden cılız bir ışık gibi geldi bana. Çocuklarımızı böyle yetiştirirsek geleceği güzelleştirip dünyayı her canlıyla paylaşabilmeyi beceririz bence. Savaşmadan da var olabilir acı vermeden de tatmin edilebiliriz. Yani bu çocukları lider yapabiliriz. Aslına bakarsanız çocukları lider değil liderliği bu çocuklar gibi yapabiliriz. Nesli kat kat artası baş tacı çocuklarımızla iyi yarınalar…